Het voetbal veldje

Een lelijk klein afgetrapt veldje die in principe niet bij de tuin van de school hoort. Toch heeft de school het wel een soort van opgeëist en spelen er nu nog wel eens mensen voetbal, of ze zitten er gewoon.
Er staan twee kleine doeltjes, waar de netten uit zijn gehaald. Het gras is half weg en het is er nog al verrot.

3/4 mensen

Ethan liep met de bal stevig tussen zijn armen geklemd het afgetrapte veldje op en keek met een uit dagende blik naar Val. 'Kom op, beetje sneller slome', zei hij grinnikend.
Hij kon niet wachten op de blik die ze zou hebben als ze zag hoe goed hij wel niet kon voetballen. Gehe, misschien kreeg Ethan haar zo wel het bed in.

Val baalde wel dat ze hier stond met haar hoge hakken. Maar goed, daar viel nu niks meer aan te doen hè. Ze liep zo snel ze kon naar de rand van het veldje en kruiste daar haar armen voor haar borst. "Oke, laat maar zien dan." Zei ze met nog steeds dat uitdagende toontje.

Ethan grijnsde breed en begon de bal hoog te houden. Eerst heel simpel met een voet maar toen ook op zijn andere voet. Nadat hij eenmaal in was, begon hij ook trucjes te maken tijdens het hoog houden. In het begin waren het niet hele moeilijke trucks voor hem, maar hij begon ze steeds moeilijker te maken. Sommige mislukte een beetje, maar hij moest natuurlijk wel een goede indruk maken nu. Hij schopte de bal omhoog en ving hem op zijn hoofd die nu de bal liet stuiteren. Uiteindelijk ving hij hem met een simpele beweging weer op. 'Nog meer?', vroeg hij met een grijns.

Val perste haar lippen stijf op elkaar. Misschien had ze hem een beetje verkeerd ingeschat? Shit zeg. En ja het was echt sexy wat hij daar allemaal uitvoerde. Nu ergerde Val zich wel aan het feit dat ze echt een zwak had voor voetballers. Ze moest natuurlijk niet meteen toegeven. Dat nooit! "Pff, het ging daar wel even mis hoor." Mopperde ze kritisch.

Ethan kwam naar haar toe gelopen en grinnikte. 'Kan jij het beter dan?', hij stak de bal naar haar uit en keek haar uitdagend aan. Hij wist dat het goed genoeg was om te bewijzen dat hij wel degelijk kon voetballen. Ze wilde het alleen niet toegeven. Typisch Val, nou dan mocht ze het zelf wel eens laten zien.

"Ik kan eigenlijk maar één trucje." Gaf Val toe, maar ze grijnsde er wel bij. "Mijn ballen hebben zo de gewoonte om tegen jongens hun klokkenspel te vliegen..." Ze knipoogde liefjes en nam de bal met genoegen over. Oh shit. Ze had hákken aan. Val mopperde iets. "I guess you're lucky." Ze gebaarde naar haar schoenen. "Gaat niet met deze schoenen."

Ethan lachte. 'Leuk trucje, gelukkig dat je de verkeerde schoenen aan hebt', zei hij grinnikend. 'Maar ik neem aan dat ik nu wel degelijk heb bewezen dat kan voetballen', vroeg hij grijnzend. Waarschijnlijk zou ze nee zeggen, maar hij wist wel beter. Daarbij kon niets zijn ego uit de weg halen.

Valentina zuchtte. "Misschien." Zei ze koppig. "Nouja, een beetje dan." Gaf ze toen toe. Dit was een historisch moment! Argh, Val had al weer meteen spijt toen ze het had gezegd. "Maar dat betekent niet dat ik nu opeens geïnteresseerd ben." Waarschuwde ze hem wel duidelijk.

Ethan kreeg een zelf voldane glimlach en knikte. 'Ja ik weet het, ik ben gewoon geweldig. Ik neem de woorden wel voor jou in de mond, minder beschamend niet?', zijn eigendunk steeg hier weer een aantal meter van en hij klakte met zijn tong. 'Maar liefje dat hoeft ook helemaal niet, ik wilde gewoon wat bewijzen. No I did, so..', Ethan grijnsde en ging met zijn duim en wijsvinger langs haar kin.

Val snoof eens diep. "Dat zijn mijn woorden helemaal niet." Hield ze koppig vol. "So... What?" Val voelde zijn vinger aan haar kin en vroeg zich af wat maneertje wel niet van plan was. Ze nam zijn pols vast en deed een poging om zijn hand weg te trekken.

'Ergens die van binnen wel', zei hij nog steeds ontzettend zelf voldaan. Ethan liet Val zijn hand weg trekken en liet hem slapjes in haar handen hangen. 'En wat ga je nu doen?', vroeg hij grijnzend.

"Verdergaan met mijn leven." Val grijnsde, haar zelftrots was ander ook wel onverwoestbaar hoor. "Dat zou jij beter ook doen hoor. Wat dacht jij dan?" Ze zette haar vinger op zijn borst en gaf een porretje. Gdroijoierugtj?! Waarom zat ze aan zijn lijf?!

Ethan grinnikte. 'Welk leven?', vroeg hij spottend. 'Ga je dat mooie gezichtje van je opmaken, of nieuwe hakjes aan doen', zei hij lachend. Hij keek even naar haar twee vingers op zijn borst en grijnsde breed. Hmn ja hij wist het wel. Ergens was er wel een deel die hem leuk vond. Ze durfde het alleen niet toe te geven. De grote grijns verbreedde zich en keken haar aan.

Val haalde haar vingers weg. Waarom waren die daar anyways? Straks ging hij nog denken dat ze hem leuk vond. "Nee, drol." Zei ze droog. "Mijn leven is veel meer dan dat. En jammer voor jou, zul jij er verder geen deel van uitmaken." Het zou wel gepast zijn om nu weg te lopen, maar Val bewoog niet echt... Joh, ze wilde gewoon zijn reactie zien. Pft.

Ethan rolde met zijn ogen. 'Hmn nu voel ik me echt.. gebroken', zei hij hoofd schuddend. Ook hij had verwacht dat Val nu weg zou lopen, maar ze bleef staan. Ethan hoefde niet te wachten op háár reactie en liep met kleine passen terug naar het huis toe om verder voetbal te gaan kijken. 'Veel plezier met je leven!', grinnikte hij.

Valentina kon er absoluut niet tegen dat ze niet van hem kon winnen. Absoluut niet! Ze keek een tijdje toe hoe hij terug naar het huis liep. Aaah! Val beet op haar lip. Wou hij haar soms niet?! Waarom deed hij geen moeite meer?! Maar dan langs de andere kant... Val had nooit eerder rekening gehouden met wat iemand anders wilde, of niet wilde. Ze deed alleen haar eigen zinnetje. En het liefste dat ze nu wilde was: Ethan shockeren. Muhaha. Hij moest het geweten hebben met wie hij aan het 'spelen' was. Val trok haar schoenen uit, anders hoorde hij haar vast meteen al aankomen, en liep trippelend op Ethan af. Toen ze bij hem was,draaide ze hem aan zijn schouder om en sloeg meteen haar armen om zijn nek, zodat ze hem stevig kon zoenen. Waarschijnlijk zou helemaal niemand dit begrijpen, maar dat vond Val er nu net zo grappig aan.

Ethan dacht dat Val daar verslagen was blijven staan en kon het niet helpen om even te lachen. Ook wilde hij even om kijken om haar blik te zien, maar in plaats van zelf om te kijken werd hij met een ruk omgedraaid en voelde plotseling Vals lippen op die van hem. Zijn ogen stonden wagenwijd open en hij wist niet wat hem over kwam. Pas toen hij merkte dat het geen vage droom was kon hij weer helder na denken. Waar de hel was ze mee bezig?! Was het eerste wat door hem heen ging.

Val verschoof haar ene hand naar zijn wang en liet die daar liggen. Ze kuste hem net zoals in de romantische films als het stelletje uiteindelijk toch weer bij elkaar kwam. Nouja, andere situatie maar toch! Val was in haar hoofd echt heel hard aan het lachen. Jaja, ze had zijn geschokte reactie wel gemerkt. Bingo! Doel bereikt. Maar ze kuste hem nog even verder. Hij rook immers wel lekker. En hij kon voetballen.

Ethan wist niet goed wat hij moest doen maar als echte man kuste hij maar gewoon terug. Het was niet eens zo verkeerd. Gatver, hij had nog nooit zo veel gedacht tijdens een stomme kus van een wijf.
Ethans handen gingen naar haar middel en hij probeerde zijn gedachte leeg te maken. Toch ha hij ergens het gevoel dat het niet helemaal klopte.. alsof ze hem gewoon wilde terug pakken. Nou dan mocht ze dat wel vaker doen, dacht hij grijnzend.

Val trok haar hoofd een beetje terug en hijgde zachtjes. Ze was wel een beetje buiten adem door haar inspanning. Ze plaatste haar hand weer achter zijn nek en grijnsde ondeugend. Woorden waren overbodig op dit moment.

Ethan wist het niet meer zeker maar wat boeide het. Zijn handen gleden naar haar heupen en kuste haar grijnzend terug. Of hij had nu gewoon wat hij wilde, of hij werd zwaar in de gek genomen. In ieder geval kuste haar Val. Dat was al genoeg om er een win win situatie van te maken.

Val gaf hem nog enkele korte kusjes, gewoon op zijn lippen. Het moest wel lief en geloofwaardig overkomen. Dus vleide ze haar hoofd gezellig tegen zijn schouder aan en zuchtte. Phihi, hij zag natuurlijk niet hoeveel moeite ze had om haar lach in te houden.

Ethans gedachte leken weer hard terug te komen en hij keek Val verbaast aan terwijl ze hem nog wat kusjes gaf. Ethan hijgde zachtjes en probeerde te bedenken wat hij moest zeggen. 'Oke.. waar de hel kwam dat vandaan?', vroeg hij nogal perplex. Dat kind kon geweldig zoenen, beter dan de meeste sletjes nu moest hij er nog achter komen wat er achter zat.

Val haalde even haar schouders op. Ze moest eerst haar gezicht weer in de plooi krijgen alvorens ze hem weer zou aankijken. "Ik zei toch dat ik op voetballers val..." Verklaarde ze haar actie met een onschuldig stemmetje. Ze genoot ondertussen van zijn nog steeds verbaasde uitdrukking. Dit was echt geld waard!